கொடுத்த இறைவனுக்கே அர்ப்பணம் செய்வோம்

 தினசரி பிரார்த்தனை முடியும் போது அவசியம் சொல்லவேண்டிய சுலோகம் ...........

समर्पणम् - samarpaṇam -

                          þ¨ÈÅÛìÌ  …Á÷ôÀ½õ ¦ºö¾ø  ( setteling with  Eshwara )

     




  कायेन    वाचा    मनसेन्द्रियैर्वा          बुद्ध्यात्मना    वा    प्रकृतेस्वभावात्  ।

      करोमि     यद्यत्सकलं    परस्मै               नारयणायेति       समर्पयामि  ॥

kāyena  vācā  manasendriyairvā    buddhyātmanā  vā  prakṛtesvabhāvāt|

karomi  yadyat  sakalaṁ parasmai            nārayaṇāyeti samarpayāmi || 

 ¸₁¡§ÂÉ  Å¡º₁¡  Á¿§…óò₃¡¢¨Â÷  Å¡    

                     Ò₃ò₃ò₄¡òÁÉ¡  Å¡  ô₁Ãì₁Õ’§¾₁Š  ŠÅÀ¡₄Å¡ò₁ |

¸₁§Ã¡Á¢    Âò₃Âò₁   …¸₁Äõ   À₁ʨÁ 

                     ¿¡Ã¡Â½¡§Â¾¢₁      …Á÷ô₁À₁¡Á¢ ||


காயேன  - [ எனது ] உடலால்

வாசா  - பேச்சினால் [ பேசுதலாலோ / பேச்சைக் கேட்டலாலோ ]

மனஸா - மனிதனால் [ வந்த நினைவுகளால் + நினைத்த நினைவுகளால் ]

இந்த்ரியைர்  - இந்திரியங்களால்  [ கண் போன்ற புலன்களால் ]

வா - அல்லது மேலும்

புத்யா  - புத்தியினால்

ஆத்மாநா- அஹங்காரத்தினால்

வா- அல்லது மேலும்

பிரக்ருதேஸ் - இயற்கையாய் [ எனக்குள் எழுந்த ]

ஸ்வபாவாத் -  சுபாவத்தினால்

கரோமி  - செய்கிறேன்

யத் யத் - எதை எதை எல்லாமோ

சகலம் - [ அவைகள் ] எல்லாவற்றையும்

பரஸ்மை - அந்த [ நான் வணங்கும் ]

நாராயணாய   -ஸ்ரீ நாராயணனுக்கே [ அவைகள் எல்லாம் ]

இதி  - என்று

ஸமர்பயாமி - [ இப்போது ] ஸமர்ப்பிக்கிறேன்


கொடுத்தவனுக்கு கொடுப்பது சரிதானே!

அது சரி எனக்கு கொடுக்க மனம் வரவில்லையே ?

பரவாயில்லை, கொஞ்சமாவது கொடுத்தால் போதும்!

எனக்கு அதுவும் கொடுக்க மனம் வரவில்லையே?

பரவாயில்லை, கொடுப்பதாகசொன்னாலே போதும்!

நிஜமாகவா ?

நிஜமாகவேதான்!

அவர்  கோவிச்சுக்க மாட்டாரா?

நிச்சயம்  கோவிச்சுக்க மாட்டார்!

அப்பன்னா  சும்மானாலுமே சொல்லிக்கலாமா?

ஒன்னும்  தப்பு இல்லை , சும்மானாளுமாவது சொல் , அவனை நினை. அந்த அளவுக்கு நல்லதே - அவன் செய்வான்! 

அது  எப்படி நியாயமாகும்?

கவலைப்படாதே  , உன் பக்கம் இருக்கும் நியாயத்தை அவன் புரிந்துகொள்ளுவான். முடிந்தவரை செய் போதும். :)